اثربخشی درمان هیجان مدار بر اضطراب جدایی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر اضطراب جدایی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر گرگان در سال ۱۴۰۲ بوده است که ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری که مشکل اضطراب جدایی داشتند به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، اضطراب جدایی است . پرسشنامه های اضطراب جدایی توسط والدین این دانش آموزان، قبل و بعد از مداخله تکمیل گردید. سپس پروتکل درمانی برای آزمودنی های تحت درمان هیجان مدار به مدت ۱۰ جلسه (هفته ای یک جلسه ۹۰ دقیقه ای ) انجام گرفت و گروه کنترل تحت هیچ درمانی قرار نگرفت .یافته های پژوهش پس از اجرا نشان داد که در گروه آزمایش ، میزان نمرات اضطراب جدایی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش یافته است . بنابراین می توان نتیجه گرفت که ، درمان هیجان مدار بر اضطراب جدایی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی تاثیر دارد.

Keywords:

درمان هیجان مدار , اضطراب جدایی , دانش آموزان دوره دوم ابتدایی .