بررسی رابطه بین کمالگرایی و نشانگان روانشناختی در دانش آموزان تیزهوش

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کمالگرایی و نشانگان روانشناختی در دانش آموزان تیزهوش بود. پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل شامل کلیه دانش آموزان تیزهوش مدارس تیزهوشان آمل بود که در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در این مدارس مشغول به تحصیل بوده اند. برای پژوهش های معادلات ساختاری ، حجم نمونه بر اساس فرمول کلاین ۵/۲ تا ۵ برابر تعداد مادههای ابزارها بود که از بین جامعه آماری با استفاده از روش نمونه برداری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای ، ۳۰۰ نفر انتخاب شد. پرسشنامه های کمالگرایی شش بعدی فراست و همکاران (۱۹۹۰) و پرسشنامه استرس- اضطراب- افسردگی توسط لاویبوند و همکاران (۱۹۹۹) به آنها داده شد و توسط افراد نمونه تکمیل گردید. تجزیه وتحلیل دادههای خام حاصل از این پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری صورت گرفت . نتایج نشان داد بین کمالگرایی و نشانگان روانشناختی در دانش آموزان تیزهوش رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

کمالگرایی , نشانگان روانشناختی , دانش آموزان تیزهوش