بررسی تاثیر روش تدریس بحث گروهی بر امر یادگیری با تاکید بر مزایا و محدودیت های آن

هدف از آموزش و پرورش، تربیت دانش آموزان فعال، خلاق و پرسشگر است به گونه ای که خود عامل پیشبرد اهداف آموزشی و تربیتی باشند. امروزه یادگیری های مستقیم کمتر مورد توجه و تاکید در فرآیند تعلیم و تربیت قرار می گیرد و سعی بر آن است که معلمان در روش های تدریس خود تا حد امکان از روش هایی استفاده کنند که دانش آموزان را در فرآیند یاددهی – یادگیری به تکاپو وادارند و آنها را به عنصری پویا و فعال در جریان یادگیری مبدل کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش تدریس بحث گروهی در امر یادگیری است که داده های حاصل از آن با استفاده از منابع کتابخانه ای جمع آوری شد و به صورت کیفی مورد توصیف و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که روش تدریس بحث گروهی می تواند تعامل بین دانش آموزان را افزایش داده و توان ابتکاری و خلاقیت آن ها را توسعه دهد. همچنین معلم در روش تدریس بحث گروهی با آزادی عملی که به دانش آموزان می دهد، این امکان را برای آنها فراهم می کند که عقاید خود را به اشتراک بگذارند و قدرت مدیریت و رهبری خود را بهبود ببخشند که در نهایت می تواند منجر به افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان شود.

Keywords:

بحث گروهی , فرآیند یادگیری , دانش آموزان , تعلیم و تربیت