بررسی یادآوری خاطرات در بیماران افسرده، مانیک و افراد بهنجار

پژوهش حاضر به بررسی یادآوری خاطرات در بیماران افسرده، مانیک و افراد عادی براساس نظریه های یادآوری وابسته به خلق، یادآوری هماهنگ با خلق و نظریه شبکه تداعی می پردازد. مطابق یافته های قبلی پیش بینی می شد که بیماران افسرده خاطرات منفی را بیشتر از بیماران مانیک یادآوری کنند و بیماران مانیک نیز خاطرات مثبت را بیشتر از بیماران افسرده یادآوری کنند. در این زمینه پنج فرضیه مطرح شد: ۱ بیماران افسرده، خاطرات منفی را بیشتر از خاطرات مثبت یادآوری می نمایند. ۲ بیماران مانیک خاطرات مثبت را بیشتر از خاطرات منفی یادآوری می نمایند. ۳ میزان یادآوری خاطرات مثبت و منفی در افراد بهنجار یکسان است. ۴ میزان یادآوری خاطرات منفی در گروه افسرده  بیشتر از گروه مانیک و بهنجار می­باشد. ۵ میزان یادآوری خاطرات مثبت در گروه مانیک بیشتر از گروه افسرده و هنجار می­باشد. برای آزمون فرضیه های فوق سه گروه ۱۰ نفری (۱۰ نفر افسرده، ۱۰ نفر مانیک و ۱۰ نفر بهنجار) انتخاب شد. پس از ثبت خاطرات یادآوری شده از سوی گروه­های سه گانه و تحلیل آنها،  نتایج نشان داد بیماران افسرده، خاطرات منفی را بیشتر از خاطرات مثبت و بیماران مانیک خاطرات مثبت را بیشتر از خاطرات منفی یادآوری می نمایند و میزان یادآوری خاطرات مثبت و منفی در افراد بهنجار یکسان است. همچنین از نظر یادآوری خاطرات منفی بین سه گروه (افسرده، مانیک و بهنجار) تفاوتی دیده نشد ولی از نظر یادآوری خاطرات مثبت، گروه افسرده با دو گروه مانیک و بهنجار تفاوت معنی داری نشان داد.

Keywords:

یادآوری خاطرات , خاطرات منفی , خاطرات مثبت , مانیک , افسرده