بررسی قاچاق کودکان در نظام کیفری ایران و اسناد بین المللی

قاچاق کودکان یک پدیده شوم است که به طور متوسط حدود ۲.۱ میلیون کودک را در هر ساعت شامل می شود. در سال ۲۰۰۵ تخمین زده شد که کل سودهای غیرقانونی تولید شده در یک سال توسط کارگران اجباری قاچاق شده بالغ بر ۷.۳۱ میلیارد دلار است و از آنجایی که تقریبا نیمی از افراد قاچاق شده کودک هستند، حداقل چندین میلیارد دلار سود از کودکان قاچاق شده به دست می آید. قاچاق کودکان توسط کنوانسیون شماره ۱۸۲ سازمان بین المللی کار به عنوان بدترین شکل کار کودک طبقه بندی شده است که در سطح جرایم سازمان یافته قرار گرفته است . در سال ۲۰۰۶، اعضای سازمان بین المللی کار متعهد شدند که تا سال ۲۰۱۶، قاچاق کودکان و سایر WFCL (اشکال کار کودک) را از بین ببرند. زندگی در برابر این چالش به معنای جلوگیری از قاچاق کودکان، حذف کودکان از استثمار و ارائه کمک به قربانیان و حمایت گسترده از همه کودکان است تا اطمینان حاصل شود که آنها (دوباره) قاچاق نمی شوند. مبارزه موثر با قاچاق کودک مستلزم درک روشنی از طرف عرضه و تقاضا، قوانین قوی و اجرای قانون، همکاری و همکاری و حمایت در سطح سیاسی و فرهنگی است .

Keywords:

قاچاق کودک , سازمان بین المللی , حقوق کودک , جرایم سازمان یافته