بررسی رابطه ی جهت گیری مذهبی (درونی و بیرونی ) با امید به زندگی در بین دانشجویان

تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه بین جهت گیری مذهبی با امید به زندگی و شادکامی در دانشجویان انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی دانشجویان دختر مشغول به تحصیل دانشگاه علامه طباطبائی در سال تحصیلی ۱۳۹۲-۱۳۹۱بودند. به طریق نمونه گیری خوشه ای طبقه ای سه دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی ، حقوق و علوم سیاسی و دانشکدهی نیمه حضوری انتخاب شدند. نمونه ی پژوهش شامل ۲۵۰ دانشجو بود. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و امید به زندگی میلر را استفاده شد. دادههای به دست آمده با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون با نرمافزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج پژوهش بیانگر وجود تفاوت معنادار ( ۰۱.۰( P< بین جهت گیری مذهبی درونی با امید به زندگی در دانشجویان بود. ولی بین جهت گیری مذهبی بیرونی و امید به زندگی تفاوت معناداری وجود نداشت .

Keywords:

جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی , امید به زندگی , دانشجویان.