مولانا به عنوان مفسر نماز
Publish place: ششمین همایش پژوهشهای ادبی
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 750
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LRC06_129
تاریخ نمایه سازی: 12 اردیبهشت 1392
Abstract:
نماز در لغت به معنی نیایش و به جا آوردن مقرراتی است خاص در پنج نوبت و نیز ارکانی خاص و اذکاری معلوم به شرط انحصار آنها در اوقاتی معین است(تعریفات،119)کسی از مولانا سؤال کرد که از نماز به حق نزدیک تر راهی هست ؟فرمود هم نماز .اما نماز این صورت تنها نیست ، این قالب نماز است، زیرا که این نماز را اولی است و آخری و هر چیز را که اولی باشد و آخری آن قالب باشد...جان آن بی چون باشد و بی نهایت باشد و او را اول و آخر نبود.(فیه ما فیه،11)..و ایمان به از نماز است ، زیرا که نماز پنج وقت فریضه است و ایمان پیوسته.و نماز به عذری ساقط شود ... و ایمان ساقط نشود( همان،32) . مولانا نماز را سلوک معنوی می داندو معنی تکبیر را فانی شدن پیش خدا می پندارد و می گوید بجا آوردن نماز و روزه و زکات و سایر قرامین شرع فقط برای نفس عمل بدان نیست ، چه ، عمل طوطی وار تقلید راه به جایی نمی برد بلکه غرض از این همه نیت پاک و اعتقاد قلبی و واقعی مؤمن است.در این مقاله ، آراء و نظرات مولانا در باره نماز ،در مثنوی جمع آوری و به اختصار شرح گردیده . خواننده ضمن آگاهی از آن ، با تفسیرهای تأویل گرایانه ای که این عارف اندیشمند از برخی اعمال و اذکار نماز ارایه می دهد نیز آشنا می شود .
Authors
حمید صمصام
استادیار ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :