نقش خودباوری در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با استعداد ویژه

روش تفکر خاص افراد تیزهوش و رفتار شناختی ویژه، پایه سرعت یادگیری آنها را تشکیل می دهد و در پی آن، موجب سرعت عملکرد و فعالیت و رفتار حرکتی آنان می شود. اگر تفکر ویژه از طریق انتزاع و قیاس، تجهیز و تقویت شود، حتی اگر همگرا باشد، می تواند کم و بیش منجر به تفکر واگرا و آفرینندگی شود( زیرا خلاقیت امری موهوبی است نه اکتسابی).خودباوری فوق العاده مستلزم توانمندی شناختی و ذهنی برجسته است؛ محیط می تواند بر میزان خودباوری و موضع نظارت فرد تیزهوش تاثیر بگذارد؛ اما به نظر می رسد که این تاثیرپذیری کمتر از افراد متوسط است. میزان تاثیرپذیری نگرش تیزهوش از محیط بستگی به نوع نخبگی نیز دارد؛ فرد خلاق، مقاومترین نوع خودباوری، موضع درونی نظارت و عزت نفس را دارد؛ مع هذا، جنسیت، سن و فرهنگ می تواند منجر به دگرگونیهایی در آن شود. تیزهوشان پیشرفته تحصیلی بیش از افراد خلاق، تحت تاثیر محیط و انتظارات برونی قرار می گیرند و چه بسا، موضع برونی نظارت را بروز دهند.

Keywords:

خودباوری , عزت نفس , استعداد