مدیریت کیفیت و ارزشیابی در آموزش عالی

دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی منشا و محور تحول و توسعه در همه کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه محسوب می-شوند. در صورتی که کیفیت نظام های دانشگاهی مطلوب نباشد، تحقق برنامه توسعه کشور با توجه به نقش آموزش عالی دچار مشکل خواهد شد. با توجه به فراگیری آموزش عالی به عنوان سرمایه ملت ها و جوامع و نقش آن در اقتصاد دانش، موسسات آموزش عالی برای کاهش هزینه ها، ایجاد ارزش افزوده برای فایق آمدن بر رقبای خود، تحقق بخشیدن به انتظارات نوپدید ذینفعان درونی و برونی، تعامل با جامعه و جهان کار، ارتقاء مداوم کیفیت یاددهی و یادگیری و پژوهش و نیز پاسخگویی به افزایش تقاضا، به کیفیت آموزش توجه ویژه ای نموده اند. کیفیت آموزش و پژوهش، از جمله دغدغه های اصلی نظام های آموزش عالی در اغلب کشورهای جهان بوده است. ارزشیابی نظام های آموزشی عالی از الزامات پویایی و رشد این نظام بوده و ارتقاء مستمر کیفیت آموزش عالی مستلزم استقرار زیر نظام ارزشیابی و تضمین کیفیت و استفاده از روش های علمی در این زمینه است. در واقع بدون ارزشیابی نمی توان آموزش را مطلوب قلمداد کرد و یا کیفیت آن را بهبود بخشید. با توجه به اهمیت و نقش مهم آموزش عالی در سرمایه انسانی کشور، برنامه ریزان، دست ا ندرکاران و مدیران مربوطه در مراکز آموزش عالی و دانشگاه ها باید به ارزشیابی از بخش های آموزشی و پژوهشی پرداخته و نقاط قوت و ضعف هر بخش از دانشگاه خود را بشناسند و برای تقویت نقاط قوت و یا رفع کاستی های و نقص های احتمالی هر بخش اقدام کنند تا بدین وسیله شاهد پویایی و اعتلای بیشتر مراکز آموزش عالی در کشور باشیم.