تاثیر آموزش مبتنی بر مسئله بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی هر جامعه، نقشی اساسی در تربیت و پرورش نسل آینده ایفا می کند. در دنیای کنونی که با سرعت فزاینده ای در حال تغییر و تحول است، ضرورت آموزش مهارت های زندگی به دانش آموزان بیش از پیش احساس می شود. یکی از مهم ترین مهارت هایی که دانش آموزان برای موفقیت در زندگی به آن نیاز دارند، مهارت های اجتماعی است. تعاملات اجتماعی به عنوان عنصری کلیدی در رشد و توسعه اجتماعی دانش آموزان، نقشی اساسی در یادگیری و انطباق آنها با محیط اجتماعی ایفا می کند. آموزش مبتنی بر مسئله (PBL) به عنوان رویکردی نوین در آموزش، فرصتی مناسب برای تقویت تعاملات اجتماعی دانش آموزان در مدارس ابتدایی فراهم می کند. در نظام آموزشی سنتی، تمرکز بر حفظیات و انتقال یک طرفه اطلاعات از معلم به دانش آموز است. این رویکرد، فرصت کافی برای تعاملات اجتماعی و رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان را فراهم نمی کند. آموزش مبتنی بر مسئله با تمرکز بر دانش آموز و ایجاد محیطی مشارکتی، فرصتی مناسب برای تقویت تعاملات اجتماعی دانش آموزان در مدارس ابتدایی فراهم می کند. این رویکرد به دانش آموزان کمک می کند تا در حل مسائل، همکاری و ارتباط موثر با یکدیگر مهارت پیدا کنند. تحقیقات متعددی نشان داده است که آموزش مبتنی بر مسئله می تواند تاثیر مثبتی بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان در مدارس ابتدایی داشته باشد. در این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مسئله بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان در مدارس ابتدایی هستیم.

Keywords:

آموزش مبتنی بر مسئله , تعاملات اجتماعی , آموزگار , دانش آموزان , ابتدایی.