رابطه سبک های یاد دهی معلمان با سبک های یادگیری دانش آموزان و تاثیر آن در اختلال ریاضی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبکهای یاددهی معلمان با سبکهای یادگیری دانش آموزان و تاثیر آن در اختلال ریاضی بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان و دانش آموزان مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه شهرستان صالح آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. حجم نمونه ی مورد بررسی ۱۹۱ نفر از هر دو گروه معلمان و دانش آموزان ابتدائی بود. نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه های سبک های تدریس گراشا و سبک یادگیری کلب استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چنندگانه به روش همزمان، با استفاده از نرم افزارSPSS استفاده شد. یافته های به دست آمده نشان دهنده ی رابطه معنیداری بین سبک یاددهی وکالتی معلمان با سبک های یادگیری دانشآموزان بود؛ و هیچ رابطه ی معناداری بین سایر سبک های یادهی معلمان چون سبک یاددهی خبره، آمرانه، تسهیل کننده و مدل فردی با سبک یادگیری دانش آموزان مشاهده نشد.

Keywords:

سبک های یاد دهی , سبک های یادگیری , اختلال ریاضی