بررسی رسم قدیمی پوف (تکدی گری)

مقدمه: تکدی گری عملی است که در آن از دیگران درخواست کمک می شود بدون این که انتظار عمل متقابل وجود داشته باشد. تکدی گری دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی دارد. در این مقاله در مورد رسم قدیمی تکدی گری در روستایی کوچک توضیح داده شده است. روش: این مطالعه یک بررسی مردم شناسی در مورد رسم قدیمی پوف بود. با استفاده از نمونه گیری به شیوه گلوله برفی، افراد مطلع در مطالعه شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه و مشاهده استفاده شد. داده ها به روش تحلیل محتوای کیفی مورد تحلیل قرار گرفتند.  نتایج: پانزده فرد مطلع در این مطالعه شرکت کردند. یافته ها نشان داد رسم پوف (سفر به شهرهای دیگر برای کسب درآمد از طریق تکدی گری) معمولا توسط مردان جوان انجام می گیرد و از کودکان نیز در رسم پوف استفاده می شود. ساز و دهل نواختن، نشان دادن نسخه ی پزشک،خود را به بیماری زدن، شعر خواندن و نشان دادن کود.کان بیمار و یا گرسنه در رسم پوف استفاده می شوند. شهرهای بزرگ و مناطق تجاری مکان هایی هستند که برای انجام پوف انتخاب می شوند. کسانی که پوف را انجام می دهند، به آسانی درآمد کسب می کنند اما باید با مخاطرات سفر و برچسب “متکدی” کنار بیایند. بحث و نتیجه گیری: اگرچه فقر به عنوان مهمترین عامل تکدی گری مطرح شده است، به نظر می رسد رسم قدیمی پوف یک هنجار اجتماعی است. فشاراجتماعی موجب می شود مردان جوان این رسم را انجام دهند. پوف مکانیزمی است که بو سیله آن یک مرد جوان در خانواده و اجتماع کوچک خود پذیرفته می شود. علاوه بر این به دلیل اینکه پوف روشی آسان برای کسب درآمد است، افراد راغب هستند این کار را انجام دهند.

Keywords:

Beggary , Poof , Anthropology , تکدی گری , پوف , مردم شناسی