راهکارهای پرورشی خودپنداری دانش آموزان

در عصر حاضر تربیت جامعه هیچگاه به عهده شانس یا اتفاق نیست. برای تربیت باید برنامه داشت و از روی احتمال، یکجامعه به رشد و بالندگی نمی رسد؛ دنیای امروزی دنیای جدیدی است که مستلزم تربیت است، با روشهای قدیمی وگذشته نمی توان بچه های امروزی را برای نسل آینده تربیت کرد. مقصد اصلی در تربیت، پرورش افرادی است که درآینده بتوانند برای رشد خود اقدامی کرده و برای جامعه بشری مفید باشند جسم و جانشان سالم و رفتار و عملکردشانانسانی باشد. برای این که تعلیم و تربیت از چارچوب محدود مدرسه و کلاس درس خارج شود و کارکرد اجتماعی آن درپهنه توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه روشن شود، باید تربیت اجتماعی که مستلزم پرداختن بهفعالیت های پرورشی است سرلوحه روش ها و آموزش و پرورش قرار گیرد. دانش آموزان باید با محیط خود سازگار شوندو چنین تحولی مستلزم اتخاذ روش های تربیتی و تغییر در محتویات پرورشی برنامه های آموزش و پرورش است.استعدادیابی و توانمندسازی دانش آموزان، مشاوره و مددکاری، مراقبت های بهداشتی و فعالیتهای ورزشی و تربیت بدنیهمگی از اولویت های کاری مربیان پرورشی در مدارس مدرن به شمار می آیند تا بتوانند از این طریق مدرسه را به یککانون فرهنگی تبدیل نموده و دانش آموزان را برای فعالیت های غیر درسی در آینده جامعه تربیت نمایند. لذا با توجهبه اهمیت تربیت و امور تربیتی در مدارس و جایگاه آن در پرورش شهروندان آینده جامعه به ویژه در مدراس مدرنپژوهش حاضر بر محوریت توصیف و تحلیل ضرورت توجه به فعالیت های پرورشی در مدارس و جایگاه آن در مقاطعمختلف و نقش آن در تربیت دانشآموزان، با نگاهی واقع بینانه تدوین شده است.

Keywords:

راهکارهای پرورشی , خودپنداری , دانش آموزان