پاسخ مت انکفالین به مصرف حاد مکمل جدوار پس از فعالیت فزاینده وامانده ساز در مردان فوتبالیست

به نظر می رسد که بخشی از اثرات مفید ورزش بر سلامت روان ناشی از افزایش میزان اوپیوییدها به مانند انکفالین ها در سیستم عصبی مرکزی باشد. هدف ما در این مطالعه بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت حب جدوار بر سطوح مت انکفالین (متیونین) پس از یک جلسه فعالیت فزاینده و درمانده ساز در مردان فوتبالیست است. در این مطالعه نیمه تجربی که به صورت دوسو کور انجام گرفت ۱۲ فوتبالیست که حداقل ۲ سال در لیگ بازی کرده بودند با میانگین (سن ۱/۵۶+-۲۱/۴۲ سال، قد ۵۱۸۶/۸+-۵ سانتی متر، وزن ۲۵+-۸۳/۱۰ کیلوگرم، نمایه توده بدن ۲/۹۳+-۲۴/۰۹ کیلوگرم بر مترمربع ) به صورت تصادفی به ۲ گروه برابر (n=۶) تقسیم شدند. هر دو گروه پروتکل بیشینه بروس را تا حد واماندگی انجام دادند. قبل )صبح ناشتا) و بلافاصله بعد از انجام پروتکل نمونه های خونی از ورید ساعد میانی (باسلیک) آزمودنی ها جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شد. سپس گروه مکمل روزانه ۳ کپسول ۵۰۰ میلی گرمی جدوار و گروه کنترل روزانه ۳ کپسول ۵۰۰ میلی گرمی مالتودکسترین به مدت هفت روز مصرف کردند. ۲۴ ساعت پس از مصرف آخرین کپسول آزمودنی ها پروتکل بیشینه بروس را تا حد واماندگی انجام دادند و همانند پروتکل اول نمونه های خونی قبل (صبح ناشتا) و بلافاصله بعد از انجام پروتکل جمع آوری شد؛ و به آزمایشگاه انتقال داده شد. یافته ها نشان داد که مصرف مکمل جدوار پس از یک وهله فعالیت فزاینده وامانده ساز بر میزان متیونین (p=۰/۵۹) مردان فوتبالیست تاثیر معناداری ندارد. (p>۰/۰۵). به نظر می رسد نتایج حاکی از آنست استفاده از مکمل جدوار باعث تغییرات معناداری در ترشح متیونین پس از یک جلسه فعالیت فزاینده و درمانده ساز در مردان فوتبالیست نمی گردد.

Keywords:

اوپیوئیدها , جدوار , فعالیت وامانده ساز , متیونین