تحلیل جایگاه عکس در پوسترهای اجتماعی و برتری آن نسبت به سایر عناصر در هنر ایران معاصر

پوسترها با اهداف سیاسی، فرهنگی، تجاری در همه دنیای پیرامون ما وجود دارند و طراحان گرافیک در سراسر جهان برای انتقال معنا در طراحی پوستر همواره از دو نوع نشانه بهره برده اند؛ نشانه های تصویری و نشانه های نوشتاری، مانند کالیگرافی تایپوگرافی، تصویرسازی و عکاسی. در این میان، با عملکرد فوق العاده عکاسی در خلق تصاویر و روش های کاربردی و خلاقانه عکس موسوم به فتوگرافیسم و فتومونتاژ، کاربرد نشانه های تصویری در خلق تصاویر گرافیکی رایج تر شد. در این پژوهش، سعی بر آن است که مزیت عکس در خوانش پیام پوسترهای اجتماعی و تاثیرگذاری و موفقیت ایجاد شده توسط آن بر روی این دسته از پوسترها بر اساس درک واقعیت نسبت به سایر عناصر مورد بررسی قرار گیرد. هدف از این پژوهش که به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است، بررسی، تعیین نقش و کاربرد عکس در خوانش پیام و میزان تاثیرپذیری در طراحی پوسترهای اجتماعی معاصر ایران است. به همین منظور، ضرورت و اهمیت این موضوع در بازتاب پیام پوسترهای اجتماعی و تاثیرگذاری و ماندگاری پیام ها در ذهن مخاطبان و تغییر سبک زندگی در جهت جامعه ایده آل است. با آغاز فرآیند بیان مفاهیم توسط تکنیک های عکاسی به عنوان یک احساس، حرکت فکر و یک شیوه زندگی، هنرمند را قادر ساخته تا بدون نیاز به توضیح مکتوب، مستقیما با بیننده از طریق بیان بصری ارتباط برقرار کند. از مهمترین یافته های این پژوهش، می توان به تاثیرگذاری بیشتر پوسترهای اجتماعی طراحی شده با استفاده از عکس، به شکل مستند و به شکل تغییر یافته با ایجاد حس واقعیت، نسبت به پوسترهای کاملا گرافیکی یا نوشتاری اشاره نمود.

Keywords:

تکنیک های عکاسی , طراحی گرافیکی , پوستر اجتماعی , نشانه های تصویری , تایپوگرافی , تصاویر مجازی