توسعه دوچرخه سواری و بررسی عوامل بازدارنده استفاده از دوچرخه درحمل ونقل شهری (مطالعه موردی کلانشهر اصفهان)

امروزه استفاده از وسایل نقلیه شخصی و توجه ناکافی به سیستم های حمل ونقل عمومی روزانه در حال افزایش می باشد، این درحالی است که استفاده از وسایل نقلیه موتوری ناشی از تراکم ترافیکی باعث آلودگی هوا، آلودگی زیست محیطی و آلودگی صوتی در بسیاری از کلانشهرهای مهم کشور از جمله شهر اصفهان شده است، دراین شرایط تشویق مردم به استفاده از سیستم های حمل ونقل عمومی و جابه جایی جمعی غیر موتوری مانند پیاده روی و دوچرخه سواری راهکاری مناسب تلقی می شود، دراین پژوهش از تکنیک آماربرداری و نظرسنجی از شهروندان درقالب نمودار و جدول و مطالعات اولیه کتابخانه ای استفاده شده است، و نتایج نشان دهنده اثرگذاری ترکیبی از خصوصیات فردی و خانوادگی درکنار عوامل کالبدی و فیزیکی برتمایل استفاده از دوچرخه می باشد، در همین راستا مجموعه ای از اصلاحات فرهنگی کالبدی و قانونی برای کاهش مشکلات دوچرخه سواران و افزایش تمایل شهروندان به دوچرخه سواری پیشنهاد می شود.

Keywords:

دوچرخه , کلانشهر اصفهان , حمل ونقل پایدار , تحلیل همبستگی