امکان سنجی بکارگیری اصول نوشهرگرایی در توسعه گردشگری

گردشگری و سفرهای درون شهری نقطه اتصال شهروندان به گذشته تاریخی شهر است و موجب تقویت همبستگی اجتماعی و در نتیجه باعث افزایش حساسیت افکار عمومی نسبت به سرنوشت شهر می شود . توریسم شهری سالهاست که در شهرهای بزرگ دنیا به مقوله ای درآمدزا تبدیل شده و نقش بسزایی را در توسعه شهری به عهده دارد. بسیاری از کشورها، گردشگری را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می دانند. همچنین گردشگری همواره عامل مهمی برای توسعه اقتصادی به حساب می آید . توسعه نظریات پایداری باعث ایجاه یک رویکرد پایداری در اکثر تفکرات شهرسازی به ویژه تفکر نوشهرگرایی شده است. نوشهرگرایی به عنوان یک رویکرد جدید طراحی و برنامه ریزی شهری در انتقاد به شهرسازی دوران معاصر که دارای الگویی پراکنده، غیر انسانی و ماشینی است شکل گرفته است. اهداف کلی این مطالعه ایجاد ارتباط منطقی بین مباحث بازآفرینی، نوشهرگرایی و گردشگری بوده که سعی در بومی سازی تئوری ها و انطباق با شرایط حاکم بر شهرهای سنتی ایران دارد.

Keywords:

گردشگری , توریسم شهری , نوشهرگرایی , بازآفرینی