بررسی رابطه خودتنظیمی با بیش فعالی و کمال گرایی دختران پایه دوازدهم شهر کاشمر

اختلال بیش فعالی یک بیماری عصب شناختی است که باعث ایجاد مشکلاتی در تنظیم و حفظ توجه (کمبود توجه)، تحرک (بی حرکتی و بیش فعالی) و فعالیت (تکانش گری) می شود. ودکان مبتلا به این اختلال طیف وسیعی از مشکلات ازجمله نقص در مهارت های خودتنظیمی، مشکلات رفتاری و اجتماعی، علائم انگیزشی مانند سطوح بالای پرخاشگری، عدم توجه مداوم، کمبود و بیش فعالی، تنش ها و چالش های متعددی را متوجه اعضای خانواده و معلمین خود می سازند. بیش فعالی می تواند منجر به عوارض جسمی و روانی شود که شامل موارد زیر است:۱.ناتوانی در تمرکز و یادگیری۲.افزایش خستگی و کاهش انرژی۳.افزایش خطر افسردگی و اضطراب۴.اختلال در رفتارهای اجتماعی و بین فردی۵.افزایش خطر صدمات بدنی در اثر فعالیت زیاد این مطالعه با هدف بررسی رابطه خودتنظیمی با بیش فعالی و کمال گرایی دختران پایه دوازدهم شهر کاشمر انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده بود. جامعه آماری شامل تمامی دختران پایه دوازدهم شهر کاشمر بود که در سال تحصیلی۱۴۰۳-۱۴۰۲ در مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان دختر مقطع دوازدهم شهر کاشمر بود که به روش تصادفی ساده و همکاری داوطلبانه از میان جامعه آماری انتخاب شدند.

Keywords:

خود تنظیمی , بیش فعالی , کمال گرایی , دانش آموزان.