تاثیردلبستگی به خدا بر اضطراب هستی و سلامت معنوی در بهبود یافتگان کووید -۱۹

سابقه و هدف: شناسایی و بررسی متغیرهای روان شناختی و باورهای مذهبی موثر در رفتارهای بعد از ابتلا به کووید۱۹ گامی اساسی در طراحی مداخلات رفتاری با هدف آسیب کمتر در دوران پساکرونا است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر دل بستگی به خدا بر اضطراب هستی و سلامت معنوی در بهبودیافتگان کووید۱۹ بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع هم بستگی است. جامعه ی پژوهش بهبودیافتگان از کووید۱۹ در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند و از بین آن ها با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، ۱۸۵ نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها سوالات دموگرافیکی، پرسش نامه ی سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (۱۹۸۲)، پرسش نامه ی دل بستگی به خدای بک و مک دونالد (۲۰۰۴) و پرسش نامه ی اضطراب هستی گودوگود (۱۹۷۴) بودند. برای تحلیل آن ها از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS نسخه ی ۲۴ استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد بین دل بستگی به خدا و سلامت معنوی  در بهبودیافتگان کووید۱۹ رابطه ی مثبت و معنادار، بین دل بستگی به خدا و اضطراب هستی رابطه ی معکوس و معناداری وجود دارد. مقدار تاثیر دل بستگی به خدا بر سلامت معنوی ۳۱/۰ و بر اضطراب هستی ۲۶/۰- بود (۰۱/۰P<). استنتاج: نتایج نشان می دهد که افزایش دل بستگی به خدا در بهبودیافتگان از کووید۱۹ موجب افزایش سطح سلامت معنوی و کاهش اضطراب هستی می شود.

Keywords:

Spiritual health , attachment to God , existential anxiety , recovered from covid-۱۹ , سلامت معنوی , دلبستگی به خدا , اضطراب هستی , بهبود یافتگان ازکووید- ۱۹