ارزیابی تغییرات رفتار ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی زود هنگام در ساعات اولیه پس از ساخت روسازی های بتنی حاوی دوده ی سیلیس در شرایط دمایی متفاوت

ارزیابی ترک خوردگی جمع شدگی زود هنگام در ساعات اولیه پس از ساخت (جمع شدگی خمیری) در روسازی های بتنی حاوی مصالح نوین در شرایط محیطی سخت، در عملکرد و دوام آن نقش مهمی بازی می کند. تحقیق حاضر به ارزیابی تغییرات رفتار ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی زود هنگام در ساعات اولیه پس از ساخت روسازی های بتنی حاوی دوده ی سیلیس در شرایط دمایی متفاوت می پردازد. متوسط عرض، طول و مساحت ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری در مخلوط بتن روسازی بتن حاوی ۵ درصد ماده ی دوده ی سیلیس در دو شرایط دمایی متفاوت شامل دمای ۳۵ و ۴۰ درجه سانتی گراد با رطوبت نسبی هوای ۲۰ و سرعت جریان باد ۳۰ کیلومتر بر ساعت، مطابق با روش استاندارد ASTM C۱۵۷۹ ارزیابی گردید. نتایج حاکی از آن بوده که افزایش ۱۵ درصد دمای محیطی منجر به افزایش متوسط عرض، طول و مساحت ترک خوردگی به میزان ۱۰، ۶ و ۲ درصد گردید. دیده شد که اثر منفی افزایش دما در افزایش نرخ تبخیر و فشار های مویینگی، بر اثر مثبت آن در تسریع کسب مقاومت بتن غلبه کرده و منجر به افزایش شدت ترک خوردگی می گردد. همچنین دیده شده که افزایش دمای محیطی تاثیر بیشتری بر رشد عرضی ترک خوردگی نسبت رشد طولی آن دارد. در انتها عنوان شد که در صورت استفاده از ماده ی دوده ی سیلیس در روسازی های بتنی و افزایش دمای محیطی، نیاز است تا روش مناسب جهت کنترل ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری، اتخاذ شود.

Keywords:

روسازی بتنی , جمع شدگی زود هنگام , ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری , دوده ی سیلیس , دمای بالا.