بررسی پارامترهای موثر بر مدیریت حمل و نقل هوشمند درون شهری در راستای استفاده بهینه از ظرفیت های حمل و نقل

هدف اصلی این تحقیق مطالعه و ارزیابی پارامترهای موثر بر مدیریت حمل و نقل هوشمند درون شهری در راستای استفاده بهینه از ظرفیت های حمل و نقل است. روش تحقیق در پژوهش حاضر براساس هدف، از نوع تحقیق کاربردی و براساس روش، از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق حاضر، نخبگان و کارشناسان حوزه حمل و نقل شهری می باشد. از اینرو، جهت اولویت بندی شاخص های مورد بررسی از روش تحلیلی سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده است. نتایج برآمده از مقایسه زوجی معیارهای اصلی (معیارهای اقتصادی، فنی- مهندسی، مدیریتی و کارائی) بیانگر آن است که معیار اصلی مدیریتی دارای بالاترین وزن (۴۱۶/۰) است و سپس در رتبه های بعدی معیارهای اقتصادی، فنی- مهندسی و کارائی به ترتیب با وزن های ۳۰۲/۰، ۱۷۰/۰ و ۱۱۱/۰ قرار دارند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مهمترین و تاثیرگذارترین معیار در بررسی پارامترهای موثر بر مدیریت حمل و نقل هوشمند درون شهری در راستای استفاده بهینه از ظرفیت های حمل و نقل، معیار مدیریتی است. از سوی دیگر، یافته های حاصل از تحلیل معیارهای اصلی و فرعی جهت انتخاب گزینه های ارائه شده همچون کیفیت و راندمان عملیاتی، ساخت و توسعه پایدار و ارتقای ایمنی، نشان داد که گزینه کیفیت و راندمان عملیاتی با وزن ۳۷۷/۰ کارآمدترین گزینه (هدف) در راستای استفاده بهینه از ظرفیت های سیستم حمل و نقل شهری مطرح می باشد.

Keywords:

: حمل و نقل هوشمند , مدیریت شهری , کارائی , تحلیل سلسله مراتبی.