بررسی انتقال اطلاعات در سیستم های ارتباطی فیبر نوری

یک سیستم ارتباطی اطلاعات را از یک مکان به مکان دیگر منتقل می کند، چه با فاصله چند کیلومتری و چه در فواصل بین اقیانوسی. اطلاعات اغلب توسط یک موج حامل الکترومغناطیسی حمل می شود که فرکانس آن می تواند از چند مگاهرتز تا چند صد تراهرتز متغیر باشد. سیستم های ارتباطی نوری از فرکانس های حامل بالا تقریبا ۱۰۰ تراهرتز در ناحیه مرئی یا نزدیک به مادون قرمز طیف الکترومغناطیسی استفاده می کنند. گاهی اوقات آنها را سیستم های موج نور می نامند تا آنها را از سیستم های مایکروویو متمایز کنند که فرکانس حامل آنها معمولا به اندازه پنج مرتبه بزرگی تقریبا ۱ گیگاهرتز کوچکتر است. سیستم های ارتباطی فیبر نوری سیستم های موج نور هستند که از فیبرهای نوری برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند. چنین سیستم هایی از سال ۱۹۸۰ در سراسر جهان مستقر شده اند و انقلابی در حوزه مخابرات ایجاد کرده اند. در واقع، فناوری امواج نور، همراه با میکروالکترونیک، منجر به ظهور «عصر اطلاعات» در دهه ۱۹۹۰ شد. این مقاله سیستم های ارتباطی فیبر نوری را به صورت جامع توصیف می کند. با توجه به اینکه تاکید اصلی بر جنبه های اساسی است، اما مسائل مهندسی مرتبط نیز مورد بحث قرار می گیرد.

Keywords:

سیستم ارتباطی , انتقال اطلاعات , فیبر نوری , طیف الکترومغناطیسی