بررسی نقش خانواده در رفتار پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی

یکی از مسائل بسیار مهمی که در زمینه روانشناسی امروزه مطرح شده است و روز به روز اطلاعات دقیق تر و تکمیلی دراین خصوص ارائه می شود، پرخاشگری دانش آموزان است. در واقع دانش آموزان با گذر از سنین کودکی و خردسالیپای به اجتماع می گذارند و اولین برخورد آن ها به طور مستقیم با اجتماع صورت می گیرد. بسیاری ازآنها ممکن است دراوقات فراغت خود مشغول به کار شوند و تمامی این موارد به همراه حساسیت های دوران بلوغ می تواند منجر بهپرخاشگری، گوشه گیری و عدم توجه به آموزه های والدین شود. به دلیل اهمیت این دوران در شکل گیری شخصیت،جلوگیری و کنترل خشم در دانش آموزان اهمیت زیادی دارد. والدین، معلمان و درمانگران باید به نوجوانان کمک کنند تاعوامل زمینه ساز، افکار منفی و هیجانات زیربنایی ابراز خشم را شناسایی و سپس برطرف کنند. یادگیری مهارت هایاجتماعی، جرات ورزی، خودسازماندهی و خواب کافی در کنترل رفتارهای تکانشی موثر هستند. تشخیص به موقع هیجانخشم، شناسایی افکار منفی و جایگزین کردن آن ها با افکار منطقی و یادداشت برداری از رفتارهای پرخاشگرانه، ازروش های مناسب برای درمان این مشکل هستند. در این مقاله ی توصیفی پیمایشی نویسنده از پرسشنامه جهت گردآوری اطلاعات استفاده نموده است. معلمانی از مقطع ابتدایی انتخاب شدند تا به سوالات نویسنده در خصوص پرخاشگریدانش آموزان پاسخ دهند. نویسنده در نهایت به این نتیجه میرسد که والدین بهتر است با ایجاد یک رابطه گرم وصمیمی با فرزند خود و تشویق وی برای بروز استعداد ها و عدم اجبار در کارها، در کاهش بزهکاری اجتماعی در آیندهنقش پررنگی داشته باشند. همچنین باید تنبیه های بدنی را کنار گذاشته و با رفتار کاملا خوب با کودک خود ارتباطبرقرار سازند. برقراری ارتباط دوستانه تاثیر بسزایی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در نوجوانان خواهد داشت.

Keywords:

پرخاشگری , خانواده , راهکارها