مدیریت و کنترل بیماری نیوکاسل و اهمیت آن در توسعه ی پایدار مناطق عشایری و روستایی کشور

یکی از اهداف توسعه پایدار، حفظ جمعیت طیور روستایی و منابع پایه روستایی کشور می باشد. پرورش طیور به ویژه مرغبوم یاز گذشت ههای دور در بین خانواده های روستایی وعشایری ایران رایج بوده است و بخشی از نیازهای افراد خانواده راهم از جنبه اقتصادی و هم از جنبه تغذیه ای برطرف می کرده است. در حال حاضر بیماری نیوکاسل به عنوان یکبیماری ویروسی بسیار واگیردار در میان انواع مختلف جمعیت طیور روستایی ایران شایع بوده و خسارات اقتصادی فراوانیرا به پرورش دهندگان طیور روستایی و عشایری وارد ساخته است. این بیماری دستگاه تنفس، دستگاه عص بی و دستگاهگوارشی را در گیر می سازد. مهمترین اقدام در پیشگیری از بیماری، ش ناخت عامل بیماری، راه های انتقال، علائم بیماریو تشخیص به موقع آن می باشد. در مقاله حاضر اهمیت پرورش طیور به ویژه مرغ بومی در بین جمعیت روستایی وعشایری مورد بحث قرار خواهد گرفت و به طور مبسوط به معرفی بیماری نیوکاسل و نقش آموزش در پیشگیری ازبیماری و توسعه پایدار روستایی و عشایری پرداخته خواهد شد.

Keywords:

توسعه پایدار , طیور , روستایی , عشایری , نیوکاسل