اثر مثبت نگری بر افزایش احساس تعلق به مدرسه و بهبود روابط با دیگران در میان دانش آموزان

این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مثبت نگری بر افزایش احساس تعلق به مدرسه و روابط با دیگران در میان دانش آموزان انجام شده است. روش تحقیق این مقاله به صورت مروری و کتابخانه ای با استفاده از ابزارهایی چون مقالات، نشریات وسایت های مرتبط با موضوع صورت گرفته است. برمبنای یافته ها وقتی افراد خود را بعنوان عضوی از یک گروه یا طبقه اجتماعی طبقه بندی می کنند، نوعی حس تعلق به وجود می آید. این حس تعلق نیز ممکن است به وسیله فرایندهای پویا مانند تمایل به ارتقای خود یا خود اثباتی و خود سازگاری برانگیخته شود. از سویی امروزه ارتباط با دیگران، یکی از مهم ترین و در عین حال با ارزش ترین بخش از زندگی هر یک از ما را تشکیل می دهد. هر یک از ما چه در محیط کار و چه در محیط خانه، با دیگران به نوعی در ارتباط هستیم. در واقع بیشترین ساعت عمر ما در ارتباط با دیگران سپری می -شود. در نتیجه نوع این ارتباط در زندگی هر کس نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. بدین علت روان درمانگران مثبت نگر علاقه مند به ایجاد و تقویت توانمندی ها، خودمختاری، تسلط محیطی، رشد شخصی، روابط با دیگران، هدفمندی در زندگی، پذیرش خودبا هدف کنترل نقاط ضعف و اصلاح جنبه های بد زندگی اند.

Keywords:

حس تعلق , دانش آموزان , ارتباط , مثبت نگر , روان درمانگران , هدفمندی