بررسی نقش هوش اخلاقی در افزایش خوکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

تلاش دانش اموزان نیز مطابق نتایج پژوهش های پیشین عامل اساسی در پیشرفت برای تکالیف تحصیلی است. بعبارتی خودکارآمدی اطمینان به توانایی خود در کنترل افکار، احساسات و فعالیت هاست و بنابراین روی پیامد اعمال موثر است و نیز خودکارآمدی تحصیلی یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش و پرورش است و تمام کوشش و کشش های این نظام برای جامه عمل پوشاندن به این امر است. در این راستا توجه به نقش متغیرهایی چون هوش اخلاقی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هوش اخلاقی با دارابودن فاکتورهایی اخلاق مدار مانند مسوولیت پذیری، بخشش، دلسوزی، انصاف، عدالت و مواردی از این قبیل، ظرفیت اخلاقی دانش آموزان را ارتقا داده و واکنش ها، شناخت ها، نگرش ها و فعالیت های اخلاقی را فقط در چارچوب سیستم های ارزشی فردی دانش آموزان، امکان پذیر می سازد و به دانش آموزان این احساس را القا می کند که آنان این توانایی را دارند که مسوولیت انتخاب ها و فعالیت ها را از نظر اخلاقی بر عهده بگیرند. پژوهش حاضر بر اساس پژوهش های پیشین و به روش مروری و کتابخانه ای انجام شد که نتایج نشان داد دانش آموزان توانمند به هوش اخلاقی، خود را مسئول اعمال خود می دانند همین عامل هم به نوبه خود باعث می شود که این دانش آموزان در رسیدن به اهداف خود؛ پشتکار، انگیزش و سخت کوشی بیشتری را از خود نشان دهند که مصداق بارز آن افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان می باشد. در نهایت باید گفت الگوی ایرانی اسلامی جامعه مان سرشار از اصول اخلاقی می باشد که خود می تواند زمینه افزایش هوش اخلاقی و به تبع آن اثرات مثبت تحصیلی را فراهم نماید. لذا توصیه می شود در قالب مراسمات و کارگاه های تفریحی آموزشی این اصول به دانش اموزان آموزش داده شود.

Keywords:

هوش , هوش اخلاقی , خودکارآمدی تحصیلی , دانش آموزان