اصول و روش های ارزیابی نیازهای ویژه دانش آموزان دارای اختلال هیجانی رفتاری

شناسایی و رفع مشکلات رفتاری و شخصیتی در سنین پایین کمک بسیار بزرگی در شکل گیری شخصیت سالم افراد در بزرگسالی محسوب می شود. این در حالی است که طبق تحقیقات بین ۱۵ تا ۲۰ درصد کودکان و نوجوانان کشور ما به نوعی از مشکلات رفتاری و روانی رنج می برند. اختلالات هیجانی و رفتاری یکی از گروه های اصلی در طبقه بندی افراد با نیازهای ویژه است. کودکان و نوجوانانی که در این طبقه قرار می گیرند عمدتا مشکلاتی را در کنترل هیجان، توجه، تمرکز و یادگیری به ویژه درموقعیت های آموزشی تجربه می کنند. آنها در برقراری و حفظ دوستی با همسالان و تعامل با سایر افراد مانند معلمان و والدین مشکل دارند و اکثر افراد سعی می کنند از آنها دوری کنند. آنها به طور عمده به لحاظ خلقی مشکلاتی را تجربه می کنند و معمولا با رفتارهایشان موجب ایجاد احساسات منفی در دیگران می شوند. این افراد برای یادگیری رفتار مناسب به کمک های تخصصی نیاز دارند. به لحاظ سبب شناسی این وضعیت با کارکرد هوشی، سلامت حسی و تندرستی جسمانی در ارتباط نیست. آموزش دانش آموزان مبتلا به اختلالات عاطفی و رفتاری چالشی برای بسیاری از متخصصان آموزش عمومی و استثنایی است. دانش آموزان مبتلا به اختلالات رفتاری و هیجانی می توانند رفتارهایی مانند اختلال در کلاس، پرخاشگری و رفتار ناسازگار را نسبت به همسالان و بزرگسالان از خود نشان دهند. لذا بر هیمن اساس در پژوهش حاضر اصول و روش های ارزیابی نیازهای ویژه دانش آموزان دارای اختلال هیجانی رفتاری در قالب یک پژوهش مروری و کتابخانه ای مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد با کمک روش های ارزیابی علمی و با کمک گرفتن از عوامل مدرسه، خانواده، مراکز مشاوره و دست اندرکاران حوزه روانشناختی می توان مداخله بهنگام برای ارزیابی این دسته از کودکان انجام داد.

Keywords:

اختلال , هیجاین رفتاری , نیازهای ویژه