ذهنیت فلسفی مدیران آموزشی

ارزش هر انسان در نیکو اندیشیدن اوست. از این رو تفکر و مهارت درست اندیشیدن ازجمله مسائل مهمی است که از دیرباز همواره ذهن اندیشمندان را به خود مشغول کرده است. اساسی ترین مساله در تربیت، تفکر میباشد، که برای پرورش آن ابزارهایی لازم است. یکی از این ابزارها داشتن ذهن فلسفی است که افراد را در تفکر صحیح و منطقی کمک می نماید. تفکر منطقی اساس کار مدیریت است. مدیر باید با تفکر منطقی از شناسایی مساله تا پیدا کردن راه حل مناسب برای مشکلات پیش برود و این کار امکان پذیرنیست مگر اینکه از خصوصیات تفکر منطقی برخوردار باشد. تفکر منطقی حاصل داشتن ذهن فلسفی است. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه و بررسی ذهنیت فلسفی مدیران آموزشی است. پارادایم پژوهش، کیفی- تحلیلی است. روش گردآوری داده ها اسنادی بود؛ با استفاده از روش مقایسه مستمر داده ها، مقوله ها در سه بخش اهداف، روش و محتوا، استنتاج شد و با مقایسه و تقابل آن ها الگویی ارائه شد. تقویت ذهنیت فلسفی مدیران به عنوان اصلی ترین عامل در رشد، ارتقاء و بهبود کمی و کیفی واحدهای آموزشی راه حل مناسبی برای رسیدن به این منظور به نظرمی رسد. مدیران با ذهنیت فلسفی بالا که از قدرت تعمق، جامعیت در فکر و عمل و انعطاف پذیری بهره مند باشند، در مواجهه با مسائل و مشکلات ناشی از دگرگونی های روز افزون و پرشتاب جامعه با دید وسیع و چند جانبه با موضوع برخورد نموده و تنش و درگیری را به حداقل می رسانند. مدیرانی با این ویژگی، با در ذهن داشتن تصویر بزرگ از آینده واحد آموزشی خود به خلق آینده محیط کار خود مبادرت می ورزند و در برابر فشارهای آنی و موارد خاص مقاومت نموده و مسائل را در راستای هدف های درازمدت و مواضع پیش بینانه خود می نگرند.

Keywords:

کلید واژه ها: ذهن فلسفی , جامعیت , تعمق , انعطاف پذیری , سبک های رهبری.