توسعه پایدار شهری رهیافتی به سوی شهر زیست پذیر

امروزه محیط های شهری به عنوان بستری که نیازها و شرایط زندگی میلیون ها نفر از ساکنان زمین را فراهم می سازند شناخته می شوند. روند توسعه شهرها و زندگی شهرنشینی متاثر از تحولات کلان اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی ابعاد مختلف زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است . گسترش شهرنشینی از یک سو امکان هایی را برای زیست شهروندان فراهم ساخته و از سوی دیگر واجد پیامدهایی بوده که زندگی اجتماعی آن ها را با چالش مواجه ساخته است . همین امر، دولت ها و نهادهای بین المللی را بر آن داشته است که به منظور زیست پذیر نمودن فضای شهری چاره اندیشی کنند و در این خصوص با رویکرد مردم مدارانه و انسان گرایانه به توسعه شهرها و شهرنشینی بپردازند. در این راستا، ایده توسعه پایدار شهری از جمله اصلی ترین رهیافت ها است که به عنوان پارادایمی نوین و مسلط در ادبیات نظری و عملی مطالعات شهری مطرح گردید. در این پژوهش با شیوه اسنادی و کتابخانه ای به عنوان یکی از روشهای مهم و کاربردی کیفی ، ضمن بررسی چیستی زیست پذیری شهری ، این مهم به عنوان یکی از نتایج توسعه پایدار شهری مطرح می شود. توسعه پایدار شهری با تاکید بر ابعاد اجتماعی و زیست محیطی و کالبدی همراه با ب عد اقتصادی ، به دنبال آن است که با رویکرد چند جانبه گرایانه ضمن کاهش آسیب های شهری و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان، شهر را به بستری سرزنده و معنابخش برای آن ها مبدل سازد. گرچه زیست پذیری شهری تابعی از مقولات زمانی و مکانی می باشد اما نگاهی به شاخص های این مفهوم نشان می دهد که خارج ساختن فضاهای شهری از حالت تک ساحتی و تبدیل آن به عرصه ای چند وجهی از جمله اهداف توسعه پایدار شهری است ؛ رویکردی که با در نظر گرفتن شهر به عنوان واقعیتی اجتماعی ، زندگی اکنون و آینده شهروندان را بهبود خواهد بخشید.

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه پایدار شهری , زیست پذیری , شهر