بررسی نقش گردشگری غذایی در توسعه پایدار مقاصد گردشگری با تمرکز بر بازاریابی و توسعه اقتصادی (مطالعه موردی: شرق گیلان)

کشور ما ایران با قدمت ۴۰۰۰ ساله خود و همچنین با دارا بودن شرایط خاص اقلیمی ،طبیعی،فرهنگیوجغرافیایی همواره مورد توجه جهانیان و هموطنان بوده است. بسیاری از مردم برای گذراندن اوقات فراغت خود سعی می کنند به مکانی دیگر بغیر از محل سکونت خود سفر کنند و از دیدنیها و چشیدنیهای آن مکان بهره ببرند. امروزه گردشگری تنوع زیادی دارد. گردشگری هایی همچون گردشگری فرهنگی،تاریخی،طبیعت گردی،تجاری،بازرگانی،شهری،روستایی،مذهبی،ورزشی،ماجراجویانه،فضا،الکترونیکی،مجازی،بیابانی،آمو زشی، علمی، کاری و غذایی رونق فراوانی گرفته اند. در این بین گردشگری غذایی در سالهای اخیر رونق بیشتری نسبت به گردشگری های دیگر گرفته است این موضوع بدان دلیل است که گردشگران در سه وعده غذایی خود سعی می کنند حداقل دو وعده از غذاهای محل در سفر خود میل نمایند.امروزه غذا های محلی با فواید زیاد خود و بدلیل تازگی و در دسترس بودن موارد اولیه بومی توانسته گردشگران را به خود جذب کندوگردشگران از غذاهای بومی مکان گردشگری خود لذت ببرند و این امر میتواند باعث جذب گردشگر و درآمدزایی برای اهالی بومی شود. در تحقیق پیش رو به بررسی نقش گردشگری غذایی در توسعه پایدار مقاصد گردشگری با تمرکز بر بازاریابی و توسعه اقتصادی(مطالعه موردی: شرق گیان) پرداخته شده و ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه می باشد که از طریق طیف لیکرت نمره دهی شده استوپایایی آن از طریق آلفا کرونباخ سنجیده شد. برای سنجش متغیر توسعه پایدار گردشگری، از پرسشنامه استاندارد سازی شده و محقق ساخته ۲۱ سوالی استفاده شده و متغیر گردشگری غذایی از پرسشنامهاستاندارد سازی شده با چهار مولفه (محصول، توزیع، قیمت و ترفیع) استفاده گردیده است. روش پژوهش حاضر،تحلیل توصیفی داده های پژوهش و تحلیل استنباطی می باشد که با استفاده از آزمون های تی-استیودنت و فریدمن (به وسیله نرم افزار ۲۲(SPSS، مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که گردشگری غذایی بر توسعه پایدار تاثیر مثبت و معنا داری دارد. همچنین، مهمترین عامل موثر بر توسعه پایدارگردشگری غذا عامل تبلیغات و اطاع رسانی در مورد رستوران ها و محصوات غذایی خاص بومی از طریق رسانههای عمومی، جراید، کتابچه راهنما، وبسایتهای اینترنتی بوده و کم اهمیت ترین عامل موثر بر توسعه پایدار گردشگری غذا نیز شاخص برگزاری کاسهایی برای ارتقا جامعه محلی بمنظور آموزش نحوه تعامل با گردشگران غذا بوده است.

Keywords:

گردشگری غذایی , توسعه پایدار , توسعه اقتصادی , بازاریابی