نقش نور بر ادراک کاربر در معماری ایرانی

نور به عنوان نمادی از خداوند و سرچشمه هستی ، همیشه در معماری حضوری ذاتی دارد ، و در این مقاله از منظر ادراک کاربر مورد بحث قرار گرفته است . به دلیل تابش نور و مادی کردن فضا مکان روح می یابد. بنابراین برای انعکاس این تمثیل در معماری اکثر بناهای مسکونی معماری ایرانی و همچنین در بناهای مذهبی بطور اخص ، نور به عنوان عنصری روشن و مستقل از سایر عناصر است تا شعاع آن به وضوح در داخل بدنه ماده و ایجاد سایه قابل مشاهده باشد. نور در ذهن کاربر ، تصاویر را کامل می کند و با این عمل ، به نوعی خلسه می افتد که نتیجه آن حس نزدیکی به منبع و قرار گرفتن در درون آن رخ می دهد. در این مقاله به نقش نور به عنوان منبعی جهت ادراک در معماری ایرانی پرداخته شده است . به دلیل مضامین نمادین و جنبه های عملکردی ، نورپردازی همیشه یکی از مهمترین عناصر در طراحی ساختمان بوده است . به عنوان نمونه موردی نورگیری و ارسی های خانه افتخار الاسلام بروجرد مورد بررسی قرار گرفته است

Keywords:

نور , معماری , معماری ایرانی , ادراک , خانه افتخارالاسلام