بازخوانی حضور نور در معنا و کالبد معماری گوتیک

آفرینش کالبد و فضا در معماری ، از گذشته پیوندی عمیق با نور طبیعی داشته است . واکاوی پیوند یاد شده، ماهیت بصری و معنوی آثار معماری را در ارتباط با نوری منشاء گرفته از طبیعت می جوید و بر این اساس تاکیدی موجه بر جدایی ناپذیری معماری و طبیعت است . دوره گوتیک از جمله مهمترین بازه های تاریخی با دغدغه آشتی معماری و نور بوده است و آموزه های به کارگیری نور در معماری این دوره با گذشت سالها همچنان ارزشمند است . لذا هدف مقاله پیش رو، جستاری پیرامون بازخوانی مفهوم و کاربرد نور در معماری جهان غرب، در اواخر قرون وسطی می باشد. اگرچه در اغلب پژوهش هایی که پیش از این شکل گرفته ، به معیار های ظاهری و بصری بسنده شده در این مطالعه برآنیم تا علاوه بر بررسی کالبدی ، تحلیل هایی از منظر معنایی نیز ارائه دهیم . بدین منظور، در پژوهش حاضر، دو مقوله اصلی مورد بررسی قرار گرفته اند:_ بخش اول: بررسی حضور نور در بنیان های فکری این دوره تاریخی و سیر حرکت از گوتیک آغازین به گوتیک پیشرفته ._ بخش دوم: تحلیل تجسد کالبدی یافته های بخش نخست مقاله در معماری این دوره تاریخی .روش پژوهش حاضر در بخش نخست ، تاریخی توصیفی و در بخش دوم تحلیلی بوده است . جهت تدقیق یافته ها و تعمیق بررسی ها، بخش نخست پژوهش با تکیه بر اسناد و مدارک کتابخانه ای تکمیل شده و بخش دوم به کمک نمونه های موردی تدقیق یافته است .نتایج پژوهش نشان از موفقیت معماران گوتیک در ایجاد فضاهایی معنوی با استفاده از عنصر از نور دارد.

Keywords:

گوتیک , گوتیک آغازین , گوتیک پیشرفته , نور , معماری