نقش الگویی والدین در تشویق فرزندان به نماز و روزه

در فرآیند تربیت دینی، قاعده ی الزام متربی به رعایت تکالیف دینی جایگاه بسیار مهمی دارد تا که کنون کمتر بدان پرداختهشده است. در این مقاله با استناد به آیات و روایات به بحث و بررسی در لزوم، شرایط،ماهیت، قلمرو و پیامدهای ناشی از عدمرعایت یکی ازگونه های الزام (الزام والدین نسبت به فرزند خود در را رعایت تکالیف الهی) پرداخته شده است. نتیجه ایی کهاز مباحث مطرح شده در این مقاله بدست آمده آن است که بر اساس گزاره های متعددی که در متون دینی وجود دارد، الزامفرزندان به رعایت تکالیف دینی از جمله وظایف و تکالیف شرعی والدین است و آنها موظفند با عنایت به درجه ی اهمیتتکالیف دینی و در راستای تربیت دینی فرزندان خود،از این اصل تبعیت نمایند . بنابراین در تربیت یا پرورش فرزندان به دینو نماز باید به گونه ایی عمل کنیم که آنها احساس آزادی کنند یعنی نبابد هیج گاه انها را مجبور به دینداری کنیم.یا برای اینکهمثلا دیندار شوند به آنها مزایای زیادی بدهیم باید بتوانیم آنها زا به عقیده ایی معتقد کنیم، آن اعتقاد درونی خواهد بود. یعنیاعتقاد که نه برای جلب منفعت است و نه به دلیل ترس از قدرت . خانواده مهمترین متولی تعلیم و تربیت دین فرزندان است.

Keywords:

نمار , روزه , خانواده , والدین , فرزندان