بیش فعالی دانش آموزان ابتدایی و نحوه ی برخورد با آنها

هدف از نگارش مقاله حاضر که از نوع کتابخانه ای است بررسی مفهوم بیش فعالی دانش آموزان ابتدایی و نحوه ی برخورد با آنها است. اختلال بیش فعالی وضعیتی است که در تعدادی از بچه های پیش دبستانی و دوران ابتدایی وجود دارد. کنترل رفتار دانش آموز بیش فعال و جلب توجه آن ها کاری سخت و طاقت فرساست. اغلب کودکان در این دوره ی سنی فعالیت و جنب وجوش بالایی دارند، اما بااین حال نمی توان به راحتی بر هر کودک پرجنب وجوشی، برچسب بیش فعالی زد، این اختلال باید توسط متخصص و روانشناس تشخیص داده شود. مشاورین مدرسه باید در صورت مشاهده ی علائم و رفتارهای مشابه با این نوع اختلال در دانش آموزان فورا والدین آن ها مطلع کنند و برای داشتن رفتاری مناسب با این دانش آموزان در این مورد اطلاعات لازم را کسب کنند تا بتوانند تاثیرات مثبتی روی رفتار و عملکرد این افراد داشته باشند. این بیماری در پسران شایع تر از دختران است. دختران مبتلا به این اختلال بیشتر از پسران بی توجهی نشان می دهند، اما در رابطه با دیگران مشکلات کمتری دارند و همچنین بیشتر از پسران دچار انزوای اجتماعی، اضطراب و افسردگی می شوند و کمتر از پسران دارای مشکلات رفتاری هستند. ویژگی های اولیه ی بیش فعالی از سال های اولیه ی رشد، قبل از سن ۱۲ سالگی شروع شده و خود را نشان می دهد. بیشتر والدین قبل از ورود فرزند آن ها به مدرسه متوجه وجود این اختلال در فرزند خود نمی شوند، اما با ورود به مدرسه و بروز مشکلات جدی در یادگیری دروس و رفتار با دیگران، کم کم به این موضوع واقف می شوند. در این مقاله ابتدا به مفهوم بیش فعالی، ویژگی های دانش آموزان بیش فعال و در پایان راهکارهایی برای این دانش آموزان ارائه شده است.

Keywords:

واژگان کلیدی: بیش فعالی , بازیگوشی , برخورد با دانش آموز بیش فعال