رابطه آخرتنگری و هدفمندی در زندگی با بهزیستی ذهنی در معلمان زن دوره ابتدایی

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه آخرت نگری و هدفمندی در زندگی با بهزیستی ذهنی در معلمان زن دوره ابتدایی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن دوره ابتدایی در مدارس دولتی شهر بروجرد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با تعداد ۲۲۰ نفر بوده که از بین آنها بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۴۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های بهزیستی ذهنی کی یز و ماگیارمو (۲۰۰۳)، آخرت نگری ابراهیمی- بهرامی احسان (۱۳۸۹) و هدفمندی در زندگی کرامباف و ماهولیک (۱۹۸۹) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که آخرت نگری و هدفمندی در زندگی توانایی پیش بینی کنندگی بهزیستی ذهنی معلمان زن دوره ابتدایی شهر بروجرد را دارا هستند. همچنین بین آخرت نگری و هدفمندی با بهزیستی ذهنی معلمان موردنظر رابطه وجود دارد (۰۱/۰>P).

Keywords:

آخرت نگری , هدفمندی , بهزیستی ذهنی.