بررسی و نقد تعارض میان آراء مفسران و روایات در تفسیر «اهل ذکر» با تکیه بر ارتباط آیات
Publish place: Ketabeghayyem، Vol: 13، Issue: 29
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 53
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KGY-13-29_008
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403
Abstract:
روایات تفسیری ذیل آیات قرآن کریم، روشنکننده معنا و مصداق برخی آیات درباره ائمه معصومین (ع) هستند. یکی از اوصاف مطرح شده در روایات برای اهل بیت (ع)، «اهل ذکر» است که در آیات ۴۳ سوره نحل و ۷ سوره انبیاء با عباراتی مشابه بیان شده است: ﴿و ما ارسلنا من قبلک الا رجالا نوحی الیهم فسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون﴾. آنچه در ایجاد اختلاف در تفسیر و تعیین مصداق برای این آیات قابل ملاحظه است، تقابلی ظاهری است که میان برخی روایات وارده در این موضوع با سیاق این دو آیه جلب نظر میکند. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی پس از ارائه گونه شناسی و دسته بندی آراء مفسران، روایات تفسیرگر مربوط به آیات را ارائه نموده و با تبیین قرائنی از سیاق آیات، سعی در روشنساختن هماهنگی موجود میان روایات و فحوای آیات دارد. از پژوهش حاضر این نتیجه به دست آمد که علاوه بر اثبات عدم وجود تعارض میان روایات و سیاق آیه، در سوره انبیاء مفهوم اهل بیت به عنوان مصداق اهل ذکر در قالبی دوپهلو و در لفافه و پوسته اهل کتاب بیان شده است؛ اما در سوره نحل، مصداق اهل ذکر با تعریف ذکر به قرآن، جز اهل قرآن به شکل اعم و اهل بیت (ع) به شکل اخص نخواهد بود.
Keywords:
Authors
زکیه زارع
دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی دانشگاه یزد
محمد حسین برومند
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه یزد
امیر جودوی
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه یزد
محمد علی حیدری مزرعه آخوند
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه یزد