اثربخشی آموزش روانی مبتنی بر هوش هیجانی بر تاب آوری فردی نوجوانان ورزشکار

نوجوانان آینده سازان کشور هستند، بهبود وضعیت روانی نوجوانان یکی از مهم ترین سرمایه گذاری ها برای پرورش نسل خوب است، اما روزبه روز بیشتر جوانان دچار اختلالات روانی می شوند لذا هدف این پژوهش اثربخشی آموزش روانی مبتنی بر هوش هیجانی بر تاب آوری فردی نوجوانان ورزشکار بود جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان هنرستان تربیت بدنی شهرستان نوشهر بودند که در دو گروه ۵۰ نفره به روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به روش گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه تاب آوری شوته و همکاران (۱۹۹۸) و دوره آموزشی هوش هیجانی بر پایه بسته آموزشی برادبری و گریوز (۲۰۰۵) بود. افراد گروه آزمایش تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه تاب آوری با توجه به معتبر بودن آن توسط ۵ تن از خبرگان مدیریت ورزشی مورد تائید قرار گرفت. و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ ۰.۸۶۹ بدست آمد که نشان از تائید پایایی پرسشنامه می باشد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. از نرم افزار آماری IBM SPSS ورژن ۲۶ برای پردازش داده های این مطالعه استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که گروه دریافت کننده آموزش های روانی، نتایج بهتری نسبت به گروهی که چنین آموزشی دریافت نکرده اند، کسب می کند لذا آموزش روانی مبتنی بر هوش هیجانی بر تاب آوری فردی نوجوانان ورزشکار اثربخش بوده است.

Keywords:

هوش هیجانی , آموزش سلامت روان , تاب آوری نوجوانان , آموزش بدنی.