بررسی خواص و کاربرد انواع چسب های مورد استفاده در بدن

امروزه به منظور درمان و ترمیم شکستگی های استخوان، از پیچ و پلاک های فلزی استفاده می شود؛ اما به طور معمول این روش مشکلاتی در جراحی ها و شکستگی های استخوان از جمله شکستگی های جمجمه و ستون مهره ها به دنبال خواهد داشت که به عنوان مثال می توان به مواردی هم چون زمان اعمال طولانی که سبب افزایش زمان جراحی می شود، احتمال آسیب به بافت های استخوانی اطراف شکستگی، دشواری و شکست پلاک ها اشاره کرد. از این رو پژوهشگران و جراحان ارتوپد، به دنبال جایگزینی مناسب برای این روش هستند. استفاده از چسب های استخوان یکی از فناوری های جدید در این راستا است که برای حل چنین مشکلاتی پیشنهاد شده است. این چسب ها باید دارای ویژگی هایی هم چون چسبندگی قابل قبول پروتئین ها، بافت ها و استخوان به ویژه در حضور چربی اطراف استخوان و پایداری چسبندگی در این محیط ها باشند و با گذشت زمان، استحکام مکانیکی بالایی در برابر تنش های کششی، برشی و فشاری داشته باشند. هم چنین داشتن خصوصیاتی از جمله غیرسمی، زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری مناسب، اعمال سریع و آسان و تثبیت خوب شکستگی برای این چسب ها الزامی است. در این مقاله به برخی از این چسب های زیستی، نحوه ی تهیه و کاربرد آن ها پرداخته شده است.

Keywords:

چسب استخوان , پلیمر , چسبندگی بافت , زیست تخریب پذیر