بررسی و رتبه بندی ناکارآمدی عوامل آموزشی مدارس در آموزش زبان انگلسیی با تاکید بر مکالمه

هدف: پژوهش حاضر بدنبال ارتقاء کیفیت آموزش زبان انگلیسی در مدارس ایران از طریق بررسی و رتبه بندی ناکارآمدی عوامل آموزشی مدارس در آموزش زبان انگلیسی با تاکید بر مکالمه می باشد. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گرداوری داده ها توصیفی-پیمایشی می باشد. برای نیل به هدف، باید از جامعه ای استفاده می شد که خود قبلا مشکلات آموزشی زبان انگلیسی در مدارس را حس کرده و آن را گذرانده باشند، بنابرین دانشجویان دانشگاه تبریز به عنوان جامعه پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. برای انتخاب حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و ۳۷۸ دانشجو انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از دو آزمون تی تک نمونه و فریدمن استفاده شد. ابزار پژوهش شامل یک پرسشنامه محقق ساخته (۱۴۰۲) که دارای ۲۵ گویه و ۷ مولفه بود.یافته ها: پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ ۰/۸۶۶ محاسبه گردید و روایی آن مورد تایید اساتید واقع شد. یافته آماره ها نیز حاکی از آن است مولفههای فناوری آموزشی با میانگین رتبه ۲/۲۹، مشارکت کلاسی با میانگین ۲/۴۴، طرح درسی کتاب با میانگین ۲/۸۷، روش تدریس با میانگین ۳/۴۶ و دانش معلمان نیز با میانگین ۳/۹۴ به ترتیب به عنوان عوامل آموزشی دخیل در ناکارآمدی آموزش و یادگیری مکالمه به زبان انگلیسی در مدارس شناخته شدند.نتیجه گیری: با عنایت بر ارتباط تنگاتنگ مولفه ها بایکدیگر، آموزش این زبان نیازمند مشارکت بیشتر و فعال تری دارد، اما طبق نتایج حاصله عدم بکارگیری از فناوری آموزشی، کتاب درسی نامناسب و روش تدریس معلمان این توفیق را سلب می کند.

Keywords:

آموزش زبان , زبان انگلیسی , عوامل آموزشی , مدارس ایران