نقش جاذبه های ملموس و ناملموس آثار تاریخی در راستای تقویت و تعمیق هویت ملی در گردشگری میراث فرهنگی

امروزه گردشگری میراث فرهنگی یکی از بخش های قابل توجه در صنعت گردشگری به شمار می رود. باتوجه به اهمیت صیانت از هویت ملی در تحولات جهانی شدن و تقویت موقعیت ایران در نظام بین المللی ، مقاله حاضر باهدف تحلیل ظرفیت های فرهنگی و تبیین نقش ابعاد ملموس و ناملموس آثار تاریخی گردشگری در تقویت و اعتلای ارزشها و مولفه های هویتی و به ویژه هویت ملی انجام شده است . روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات و دادهها با بررسی های کتابخانه ای و اسنادی انجام شده است . یافته ها حاکی از آن است که جاذبه های معنایی و ناملموس میراث فرهنگی به همراه جاذبه های کالبدی و ملموس آن با تقویت مولفه های هویت ایرانی و آگاهی تاریخی نقش به سزایی در تعمیق ارزشهای هویتی و توسعه آن از طریق گردشگری دارد؛ جاذبه های گردشگری آثار تاریخی به عنوان محصولات فرهنگی نمادین و سرمایه های فرهنگی ، نقش مهمی در بازنمایی و یا بازتولید مولفه های هویتی دارند. برای افزایش اثرگذاری گردشگری میراث بر احساس هویت ، لازم است برنامه ریزی گردشگری و سیاست گذاری فرهنگی در این زمینه با تمرکز بر مولفه های هویت ملی صورت گیرد. بعلاوه نیاز به ارتقای دانش عمومی و آگاهی مردمی ، بازاریابی و برندسازی در زمینه گردشگری میراث فرهنگی در راستای تقویت بعد هویتی وجود دارد. سازمانهای مردمنهاد در حوزه گردشگری میراث و آژانس های گردشگری می توانند نقش موثری در شناسایی و معرفی جنبه های هویتی میراث فرهنگی داشته باشند. همچنین معرفی سنت های تاریخی و آدابورسوم محلی در مکانهای میراثی و توجه به ویژگی های فرهنگی وهویتی می تواند موجب معنادار شدن محیط به واسطه مولفه های هویتی و ارتباط بهتر گردشگران با محیط شود.

Keywords:

گردشگری میراث فرهنگی , آثار تاریخی , جاذبه های ملموس و ناملموس , آگاهی تاریخی , هویت ملی