تحلیل و بررسی اثرگذاری مدیریت و برنامه ریزی شهری بر شاخص ها و ابعادکیفیت زندگی شهری از نگاه شهروندان

تقریبا در تمامی کشورهای صنعتی و پیشرفته مرجع و سازمان مشخصی جهت اندازه گیری ، پایش و بروزرسانی شاخص های کیفیت زندگی شهری وجود دارد اما در ایران، متاسفانه به علت فقدان اطلاعات لازم در زمینه کیفیت زندگی ، برنامه ریزی صحیحی جهت افزایش سطوح کیفی زندگی شهروندی چه در سطح حکومت مرکزی و ملی و چه در سطح حکومت های محلی (که بارزترین و شاخص ترین نمونه آن در نظام سیاسی ایران شهرداری ها و شوراهای شهر هستند) انجام نشده است . برای شناخت کامل و تعریف و اندازه گیری دقیق کیفیت زندگی شهری ، تشخیص و تدوین شاخص هایی مناسب و بومی ، گام اولیه است (۷).کیفیت زندگی مفهومی چند وجهی ، نسبی متاثر از زمان، مکان و ارزش های فردی و اجتماعی است که از یک سو، ابعاد عینی و بیرونی و از سوی دیگر، ابعاد ذهنی و درونی دارد و شاخص های کیفیت زندگی به طور کلی به دو دسته شاخص های عینی و ذهنی تقسیم می شوند. در شهر جدید سطح وسیع شبکه معابر، تراکم بسیار پایین جمعیتی ، کمبود خدمات شهری هم چون خدمات بهداشتی و درمانی ، آموزشی و کمبود خدمات امنیتی و خرید های روزمره، تسهیلات ورزشی و تفریحی و حمل و نقل شهر ی جزو مهم ترین دغدغه ها و زمینه های نارضایتی شهروندان بوده است که همگی نقش مدیریت شهری را جهت حل مشکلات شهر و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان پررنگ می کند.

Keywords:

برنامه ریزی , کیفیت زندگی , شاخص های کیفیت , خدمات شهری , شهروندان.