تاثیر حقوق شهروندی بر تحقق مشارکت کودکان به عنوان شهروندان خاموش

پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که حقوق شهروندی تا چه اندازه میتواند بر مشارکت کودکان موثر باشد و نظر کودکان در شهر های امروزی ما تا چه حد مورد توجه قرار میگیرد. امروزه شهر دوستدار کودک به عنوان شهر ایده آل مورد توجه برنامه ریزان و دست اندرکارن امور شهری قرار گرفته است ؛ چرا که تعداد جمعیت کودکان مناطق شهری جهان در حال افزایش می باشد. پروژه های شهر دوستدار کودک باید فرصتی را برای کودکان در راستای شکل دادن و یا تغییر محیط پیرامونشان ایجاد کنند. برنامه ریزی شهری هنگامی به معنای واقعی به اهداف شهری مطلوب نایل می شود که خواسته ها و نیازهای تمام شهروندان را با توجه به اقتضای سنی آنها مورد توجه قرار دهد. در این راستا کودکان نیز به عنوان یکی از اقشار جامعه می بایست در برنامه ریزی شهری هرچه بیشتر مشارکت داشته باشند. عمده تحقیقاتی که در حوزه شهرهای دوستدار کودک مورد توجه قرار گرفته است ؛ اعطای حق شهروندی به کودکان و رسیدگی به خواسته ها و نیازهای آنها باشد به همین علت کودکان می خواهند اجتماعی باشند و با هم سن و سال های خود و جامعه در ارتباط باشند. همچنین آنان تمایل دارند که وقت خود را در محیط های طبیعی صرف کرده و فعالیت داشته باشند از این رو باید در طراحی شهر ایده آل کودکان به فراهم کردن محیطی امن و مفرح توجه داشت تا محیط شهری مناسب برای کودکان فراهم شود. هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر حقوق شهوندی بر تحقق مشارکت کودکان به عنوان شهروندان خاموش و راهکارهایی به جهت به کارگیری مشارکت و نظرات آنها در شهر مطلوب کودکان می باشد. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی است . در نهایت راهکارهایی به جهت تحقق مشارکت کودکان ارائه شده است .

Keywords:

حقوق شهروندی , مشارکت کودکان , کودکان شهروندان خاموش , شهر دوستدار کودک