تاثیر استحصال آب باران در مدیریت آب شهری

شهرها همواره به وسیله آب و منابع آبی در دسترشان شکوفا و پویا گشته اند، مدیریت شهری روشهای استحصال آب متنوع و متعددی برای تامین آب شهروندان شهر دارد که از جمله آنان استحصال آب از قنوات،چاهها ،چشمه ها و آب باران می باشد .با توجه به اهمیت روز افزون تامین آب شهری و کاربست روشهای نوین تامین آب شهر، استحصال آب باران یکی از روشهای کارآمد در امر تامین آب شهری می باشد.هدف از این پژوهش بررسی مقدار پتانسیل تامین آب شهر تبریز از آب باران توسط سیستم های جمع آوری آب پشت بام های مسکونی و اداری می باشد که با روش گردآوری دادههای اسناد فرادست و آمارههای آنان که در نرم افزار GIS مورد تحلیل و تدقیق قرار گرفته است بررسی می شود.با توجه به تحلیل های صورت گرفته شهر تبریز پتانسیل استحصال ۵ درصد از آب مورد نیاز خود را از منابع آبی پشت بامها دارد و در شرایط آرمانی جذب تمام آبهای بارشی تا سقف ۴۹ درصد از آب مورد نیاز خود را می تواند از منبع آب باران تامین کند که این امر سبب بهبود منابع زیر زمینی ، افزایش سطح آب سدها، کمک به تامین پایدار آب شهری ، پایداری اقلیمی و در نهایت جلو گیری از فرو نشست شهری می گردد؛ که زمینه ساز کدیریت شایسته و کارآمد شهر نیز خواهد بود.

Keywords:

مدیریت شهری , آب باران , آب شهری , کاربری زمین , تبریز.