مطالعه آزمایشگاهی و عددی مقاوم سازی بستر خاکی در مقابل انفجار با استفاده از لایه های ژئوگرید

در این مطالعه، عملکرد لایه های مختلف ژئوگرید در مقاوم سازی خاک هایی با مدول الاستیسیته و زاویه های اصطکاکی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور ضمن انجام مطالعه آزمایشگاهی، مدل سازی عددی نیز با استفاده از نرم افزار المان محدود آباکوس در دو حالت استاتیکی و انفجاری روی بستر غیرمسلح و مسلح به ژئوگرید انجام شد. نتایج مطالعات انجام شده بر روی خاک هایی با مشخصات متفاوت نشان می دهد که در درصد تراکم ثابت، با کاهش چسبندگی خاک عملکرد ژئوگرید بهبود می یابد. برای بستر خاکی با مدول الاستیسیته های ۱۰، ۵۰ و ۱۰۰ مگاپاسکال، در حالت بارگذاری استاتیکی تاثیر لایه های ژئوگرید در بهبود میزان نشست پی به ترتیب حدود %۷۵، ۶۵% و ۵۴% است. در بارگذاری انفجاری نیز عملکرد لایه‎های تسلیح نسبت به حالت استاتیکی افزایش یافته و میزان بهبود نشست پی به ترتیب به حدود ۷۹%، ۷۲% و ۵۴% می رسد. همچنین در خاک هایی با مدول الاستیسیته یکسان، با افزایش ضریب اصطکاک داخلی خاک، میزان نشست آن کاهش می یابد.

Keywords:

بارگذاری انفجار , نشست , تسلیح خاک , ژئوگرید , روش اجزای محدود