بررسی سیستم عامل های بلادرنگ و استفاده الگوریتم های متفاوت زمانبندی پردازنده

با توجه به گستره استفاده از دستگاه های تعبیه شده و کاربردهای آنها در صنایع متفاوت، تحقیق و توسعه این سیستم ها حائز اهمیت است. ویژگی بلادرنگ بودن این سیستم ها با درنظر گرفتن کاربردهای آنها یک الزام میباشد. توانایی پاسخگویی بلادرنگ به درخواست ها باید در سیستم عامل سیستم های تعبیه شده درنظر گرفته شود. مهمترین عامل در ایجاد این ویژگی الگوریتم هایی است که در سطح هسته سیستم عامل برای زمانبندی کارها در پردازنده استفاده می شود. الگوریتم های زمانبندی توسط معیارهای متفاوتی سنجیده و مقایسه می شوند. در این مقاله قصد داریم نیازمندی های سیستم عامل های بلادرنگ را بررسی کرده، معیارهای کارایی را برای آنها بیان کنیم و تاثیر الگوریتم های زمانبندی متفاوت بر این معیارهای کارایی را بسنجیم. در انتهای این مقاله بیان خواهیم کرد که الگوریتم های زمانبندی Earliest-Deadline- و Rate-Monotonic ،Multilevel Queue Scheduling Scheduling علی رغم مشکلاتی که دارند، از بین الگوریتم هایی که بررسی شدند از مناسب ترین الگوریتم ها برای زمانبندی پردازنده سیستم عامل های بلادرنگ است.