بررسی حقوقی قراردادهای حقوق کار

حقوق کار شاخه ای از حقوق عمومی داخلی است که به مطالعه قواعد ومقررات حاکم بر روابط کار می پردازد. حقوق کار بر کلیه روابط حقوقی که از انجام کار برای دیگری ناشی می شود و در هر مورد که اجرای کار با تبعیت نسبت به کارفرما همراه باشد، حاکم است و به عبارتی حقوق کار به بررسی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی مقررات حمایتی و آمرانه ای می پردازد که ناظر به روابط تبعیتی کار می باشد و هدف آن تامین امنیت، عدالت و نظم اجتماعی است. در معنایی دیگر می توان حقوق کار را «مجموعه قواعد حاکم بر روابط میان کارگر و کارفرما و نیز قواعد مرتبط با حقوق افراد، برای دستیابی به کار» تعریف نمود. باید توجه داشت که این قواعد معمولا از نظام بین المللی، وارد نظام های حقوقی داخلی شده اند؛ بنابراین با شناخت این حقوق، در نظام بین المللی می توان قواعد داخلی را غنی تر تدوین کرد. امروز در قانون کار ایران و نیز در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از بسیاری از این دستاوردهای بین المللی کمک گرفته شده است. در خصوص تعریف حقوق کار می توان گفت می توان به اشکال گوناگونی این رشته را توصیف کرد. «پل دوران»، از اساتید حقوق کار در فرانسه، بیان داشته است، حقوق کار، حاکم بر روابط حقوقی ناشی از انجام کار توسط یک فرد برای فرد دیگر می باشد. به نظر می رسد چنین تعریفی که تکیه بر جنبه حقوقی دارد می تواند تا حدی به تعریف جامع و مانع از این رشته نزدیک باشد.

Keywords:

حقوق کار , حقوق عمومی , روابط حقوقی , کارگر , کارفرما .