بررسی میزان غلظت آهن در آب آشامیدنی و ارائه راهکارهایی جهت کاهش آن (مطالعه موردی : آب آشامیدنی شهر چالوس)

زمینه و هدف: آهن از ترکیبات شیمیایی طبیعی منابع آب آشامیدنی می باشد که غلظت آن در مقادیر توصیهشده مطابق استاندارد سازمان جهانی بهداشت خطری برای سلامت عمومی ندارد . ولی غلظت بالای این فلزمی تواند موجب رشد و تکثیر باکتری های آهن , ایجاد تغییر در طعم و بوی آب , ایجاد لکه های رنگی قرمزو قهوه ای تیره بر روی لوازم شستشو , گرفتگی و انسداد سیستم های آب رسانی شود . در این روش تحقیقابتدا مختصات قرارگیری کل چاه های مورد مطالعه که در مجموع ۶ حلقه در سطح شهرستان هستند. توسطدستگاه GPS اندازه گیری شد سپس میزان تغییرات غلظت آهن در دوفصل بهار و تابستان تعیین و برای تهیهنقشه های پهنه بندی با استفاده از نرم افزار Excell واطلاعات موجود داده ها به نرم افزار ArcGIS ۹.۳انتقال داده شد. با استفاده از این نرم افزار پهنه بندی غلظت آهن با روش مجذور عکس فاصله۴ IDW ترسیمشد .در انتها با مقایسه غلظت آهن با استانداردهای آب شرب، تحلیل وضعیت آب چاه ها و روش های بهبودوضعیت موجود در محدوده های موردنظر صورت پذیرفت. نتایج نشان می دهد که میزان آهن موجود در آبآشامیدنی شهر چالوس در بعضی از نقاط از حد استاندار کمی بالاتر بوده (۳% ) و در فصل تابستان این مقداراز فصل بهار پائین تر می باشد.

Keywords:

چالصش , آب شرب , فلزات , آهن