عوامل موثر بر پذیرش و بهره گیری از تجارت الکترونیک در میان اعضای هیات علمی تربیت‎بدنی و علوم ورزشی

پیشرفت های اخیر در فنآوری اطلاعات و ارتباطات، موج جدیدی از استقبال عمومی برای استفاده از این مزیت نوین را بدنبال داشته است. تجارت الکترونیک در راستای گسترش کسب و کارهای مجازی یکی از این منافع جدید بشمار می رود. در این راستا دانشگاه ها بعنوان خاستگاه تولید و کمک به پذیرش فنآوری، همواره نقش مهمی را در توسعه تجارت الکترونیک ایفا مینمایند. مطالعه حاضر عوامل موثر بر میزان پذیرش و بهره گیری از تجارت الکترونیک در میان اعضای هیات علمی تربیت بدنی وکشور را مورد بررسی قرار داد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی کشور به تعداد ۱۵۰ نفر براساس روش نمونه گیری کوکران بود. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخته پذیرش و بهره گیری از تجارت الکترونیک و پرسشنامه های عوامل فردی و محیطی از پرسشنامه لی و عزیزی و حاج کریمی بود. از نظر متخصصان برای تایید روایی صوری و محتوایی، از تحلیل عاملی تائیدی برای تایید روایی سازه و از آلفای کرونباخ برای پایایی آنها و از مدل معادلات ساختاری برای آزمون فرضیات استفاده شد. یافته ها نشان داد در میان عوامل فردی، تجربه مستقیم، ریسک درک شده و فایده درک شده بیشترین تاثیر را بر میزان پذیرش و تجربه مستقیم، ریسک مورد انتظار و دانش بیشترین تاثیر را بر میزان بهره گیری تجارت الکترونیک توسط اعضاء هیات علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی داشته است. به نظر می رسد عامل اصلی عدم استقبال از معاملات اینترنتی در ایران، ریشه در عوامل فردی و محیطی دارد به طوریکه این عدم اعتماد و اطمینان در اعضای هیات علمی نیز تاثیر زیادی دارد