تعیین رابطه پرخاشگری با ساختار خانواده با میانجی گری عوامل اجتماعی-اقتصادی والدین در بین کودکان پیش دبستانی

مطالعه حاضر به بررسی رابطه پرخاشگری کودکان پیش دبستانی با ساختار خانواده (رضایت زناشویی) با میانجی گری عوامل اقتصادی_اجتماعی والدین می پردازد. این تحقیق به صورت توصیفی از نوع علی-مقایسه ای طراحی شده و جامعه آماری آن کلیه کودکان پیش دبستانی شهر تهران است. نمونه ۱۰۰ نفر از این جامعه با استفاده از فرمول کوهن و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه وضعیت اقتصادی_اجتماعی (سال ۱۳۹۳)، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (سال ۱۹۹۸) و پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش دبستانی واحدی و همکاران (سال ۱۳۸۷) استفاده شد. داده ها از شاخص های مرکزی و پراکندگی مانند میانگین و انحراف استاندارد تحلیل شدند. بررسی مفروضه ها با استفاده از روش بررسی همگنی ماتریس کوواریانس متغیر وابسته و چولگی و کشیدگی توزیع متغیرها انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش رضایت زناشویی والدین، میزان پرخاشگری کودکان کاهش می یابد. علاوه بر این، عوامل اقتصادی_اجتماعی نقش معناداری در میانجی گری این رابطه ندارند و تنها به عنوان تعدیل کننده عمل می کنند. درنتیجه، به نظر می رسد که ارتقاء وضعیت اقتصادی و اجتماعی والدین می تواند نقش مهمی در کاهش پرخاشگری و مشکلات رفتاری کودکان ایفا نماید

Keywords:

پرخاشگری کودکان , رضایت زناشویی , عوامل اقتصادی_اجتماعی , ساختار خانواده