اثربخشی مدل بهزیستی مدرسه بر پیوند با مدرسه و خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مدل بهزیستی مدرسه بر پیوند با مدرسه و خودتنظیمی تحصیلی در مدرسه دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری انجام گرفت. روش انجام تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش-آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر دارای اختلالات یادگیری پایه چهارم، پنجم و ششم مقطع ابتدایی شهرستان فسا در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توان بخشی مشکلات ویژه یادگیری بودند. تعداد ۳۰ نفر دانش آموز به صورت هدفمند انتخاب گردیدند و برنامه آموزشی بهزیستی مدرسه در ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای روی گروه آزمایش اجراشد. ابزار پژوهش پرسشنامه پیوند با مدرسه (رضایی شریف و همکاران، ۱۳۹۳) و پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی (داوسون و مک اینرنی، ۲۰۰۴) بود. روایی این تحقیق از نوع محتوایی و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه پیوند با مدرسه ۸۵/۰ و خودتنظیمی تحصیلی ۹۰/۰ برآورد گردید. یافته های پژوهش نشان داد برنامه آموزشی بهزیستی مدرسه بر پیوند با مدرسه (و مولفه-های آن) دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری اثربخشی مثبت و معناداری دارد (۰۱/۰P<). همچنین مشاهده گردید برنامه آموزشی بهزیستی مدرسه بر خودتنظیمی تحصیلی (و مولفه های آن) دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری تاثیر مثبت و معناداری دارد (۰۱/۰P<)؛ بنابراین می توان از برنامه آموزشی بهزیستی مدرسه جهت افزایش پیوند با مدرسه و خودتنظیمی تحصیلی در مدرسه دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری استفاده نمود.

Keywords:

پیوند با مدرسه , خودتنظیمی تحصیلی , مدل بهزیستی مدرسه